Sprawnie działający kciuk zapewnia prawidłową funkcję całej kończyny. Pełna ruchomość kciuka jest ważna w precyzji ręki i sile chwytu. Z uwagi na jego znaczną eksploatację kciuka często dochodzi do urazów oraz zmian zwyrodnieniowych w obrębie jego stawów. Najczęstszym problemem klinicznym jest zwyrodnienie stawu śródręczno-nadgarstkowego kciuka (TMC), który odpowiedzialny jest za ruch kciuka w opozycji do pozostałych palców ręki. Ból, deformacja podstawy kciuka i zmniejszony zakres ruchomości to częste problemy zgłaszane przez pacjentów z chorobą zwyrodnienia stawu TMC. Współczesne metody leczenia zwyrodnienia stawu niestety nie są doskonałe. Dobór metody należy rozważyć indywidualnie do każdego pacjenta i zależy ona od stopnia zwyrodnienia stawu, tj. stopnia zaawansowania choroby oraz od oczekiwań funkcjonalnych pacjenta. Wśród powszechnie stosowanych metod stosuje się metody artroplastyki z wszczepem miejscowym tak zwanego spacera oddzielającego kości, wymiany stawów (alloplastyki), usuniecie chorej kości nadgarstka i plastykę tkanek miękkich. Wykonuje wszystkie dostępne metody proponuję je indywidualnie pacjentom kwalifikowanym do leczenia operacyjnego.